ιστορίες αγάπης στο Καϊμακλί

«Όταν ήμουν νέος είχα ένα μαγαζί μες στο Καϊμακλί που επούλαν διάφορα και παιχνίδια και σχολικά. Εμαζευκούμασταν εκεί με τους φίλους μου, όταν έκλειεν το μαγαζί, γύρω στις 19:00 το απόγευμα και επίνναμεν κανά ποτούι, κανά μεζέ. Ένα βράδυ είδα τον κύριο Γιάννη Παπαναστασίου, τον ψάλτη του Καϊμακλιού, να έρκεται προς το μαγαζί κρατώντας μίαν αγκινάρα, να έτσι που τον νούρο! Και εφώναζεν “Έχω μεζέ Γιάννη, έχω μεζέ!”. Τον κύριο Γιάννη εκτιμούσαμεν τον πολλά, ήταν ψάλτης στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας 45 χρόνια! Και εκτιμούσαμεν τον πολλά. 

Ήρτεν μέσα εβάλαμεν τον μεζέ, λίο κονιάκ και είπεν μου «Γιάννη μου αγαπώ σε, εκτιμώ σε και θέλω σε για γαμπρό μου». Έτσι μου το είπε, σταράτα! Πρώτα όμως εγώ έπρεπε να σάσω την αρφή μου, έτσι ήταν τσείντα χρόνια. Έσασά την, επάντρεψά την κι ήρτεν η σειρά μου κι ο κύριος Γιάννης ήρτεν ξανά και είπαμεν να τα κανονίσουμε. 

Το Σάββατο επήα σπίτι τους, την Τασούλα είδα την μόνο μια φορά παλιά, που ήταν μικρή, αλλά εν την είχα ξαναδεί! Κι άμα την είδα είπα «ίντα ωραία κοπέλα». Άρεσεν μου πολλά, ήταν όμορφη κοπέλα, λεπτούδα και ωραία… το μόνο [σ.σ. κακό] εν ότι εμένα εν μου έδωσεν γλυκό. Τασούλα μου εμένα γιατί εν μου έδωσες γλυκό;».

«Χαχα! Άκου να δεις, εγώ εντύθηκα καλά εκείνη την ημέρα. Όι, όι, τον Γιαννάκη μου εν τον είδα ποττέ μου, είπεν μου ο παπάς μου θα έρθει ο Γιαννάκης να τα τελειώσουμε. Εν είπα τίποτε, τι να πω; Ήταν ο παπάς μου. Ετοιμάζουμουν να βγω έξω από την κουζίνα, να τους κεράσω γλυκό και λέω της αδελφής μου “Εν καλός; Εν όμορφος κόρη;”. “Εν όμορφος κόρη” λαλεί μου η αδελφή μου. Και ήταν όντως όμορφος πολλά. Κι όταν εφκήκα να δώκω το γλυκό, εξισκοπίστηκα και εν τον εκέρασα! Πόσα χρόνια είμαστε μαζί Γιαννάκη μου;».

«Εξήντα πέντε Τασούλα μου, εξήντα πέντε». 

Η κυρία Αναστασία Παπαναστασίου ή Τασούλα για όσους αγαπούν τούτο το χαμόγελό της, είναι γέννημμα θρέμμα Καϊμακλιού, έτους 1935. Ο κύριος Γιάννης Περατόπουλος, εξίσου γέννημμα θρέμμα Καϊμακλιού, γιος του Κωνσταντίνου Περατόπουλου και της Χαριτίνης Κορωνή. Μεγάλωσε μέσα στο κέντρο «Πάνθεον», όπου η μητέρα του «έκαμνεν τα καλύτερα κουπέπια και έρχονταν οι θίασοι και εκάναν νούμερα. Όπως εκείνος ο ένας θίασος που έκοβεν τη γυναίκα στη μέση!». 

Παντρεύτηκαν και μεγάλωσαν τα παιδιά τους στο Καϊμακλί, σε ένα σπίτι με αγάπη. 

Κοιτάζουν, ακόμη, ο ένας τον άλλο στα μάτια, χαϊδεύουν ο ένας το μάγουλο του άλλου. Έχει η αγάπη κι ο έρωτας ηλικία;

Η μουσική δίνει το σήμα στο προσεγμένο σαλόνι∙ «Γύρισε, σε περιμένω γύρισε, μικρούλα μου κοπέλλα έλα, έλα, έλα. Μάτια μου, σ’ αναζητούν τα μάτια μου, σε καρτερώ με τρέλλα, έλα, έλα, έλα…». 

Κατέβασε εδώ τον χάρτη και κάνε τον περίπατο μόνος/μόνη σου

Θεατρικός Περίπατος «άκου τα βήματα του Καϊμακλιού»

Συνεντεύξεις: Ιλιάνα Κουλαφέτη

Κείμενα: Ιλιάνα Κουλαφέτη – Χρήστος Μιχάλαρος

Δραματοποίηση: Πωλίνα Ματθαίου

Επί (σκηνής και) δρόμου: Πωλίνα Ματθαίου – Γιάννης Μίνως

Σχεδιασμός: Ελευθερία Ξενοφώντος

Μοντάζ: Χάρης Βαρελιάς / Volume Films

Μετάφραση βίντεο: Μαρία Χριστοδούλου

Σκηνογραφική βοήθεια: Ελένη Γεωργίου

Για το Urban Gorillas

Φεστιβάλ Πάμε Καϊμακλί 2023 | Ιστορίες άλλωςΦως